به طرز عشق

زندگی جای عبور است نه جای من و تو

آسمان خانه بنا کرده برای من و تو

ما ردیف غزلی ناب به طرز عشقیم

زین سبب سخت شده قافیه های من و تو

راز شبنم و گل سرخ فقط تمثیلی ست

که شبیه است به این حال و هوای من و تو

پرسش شم من و دل نگرانی این بود

حرف مردم و همان رنج و بلای من و تو

چشم هایت به من خسته چنین می گویند

عشق شد پاسخ بی چون و چرای من و تو

«بگذاریم که با فلسفه شان خوش باشند»

نه که تصمیم بگیرند برای من و تو

دیگران هرچه که گفتند بگویند که هیچ

غصه ای نیست بزرگ است خدای من و تو